Z oddali

Spoglądamy ukradkiem na siebie -

z oddali, by żadne nie miało tej wiedzy

i ukrywamy żal tej wszech nędzy -

poruszając wzajemnie serce.

Gdy tylko się pojawiam Ty znikasz

i szukam powodu asumptu,

a nie da się użyć tudzież skrótu -

Po prostemu to tylko, aż tęsknota.

Wstydzisz się uczuć; na siłę,

a ja wstydem nazywam tęsknotę -

Za nami - a wcale tego nie wolę,

choć codziennie z łez się wiję

to rozpacza ma dusza, a serce pęka

i jest to dla mnie duża męka, bo

wypatruje Ciebie codziennie z daleka,

lecz nie jesteś w zasięgu mojego spojrzenia.

Jeśli sercu twemu tęskno, niech wyśpiewa

swym głosem tęskni - i mnie oniemieli.

Toć nie ma większego grzechu,

niż wstrzemięźliwość od miłości.

smutnego hamowania oddechu,

którego nasłuchiwaliśmy wzajemnie - po ciemku.

Mogę się mylić - mając tylko marne człowieczeństwo,

a gdy pomylę - po Tobie nie zostanie nawet echo.